" İnsanlar nakavt olmaz, yani daha doğrusu büyük şeylere karşı direnebilirler. Onları asıl öldüren aşınmadır; hafifçe dürtüklene dürtüklene başarısızlığa itilirler. Korkmaya yavaş yavaş başlarlar. Ben korkuyorum. Long Island Elektrik Şirketi ışıklarımı sürdürebilir. Karımın kıyafete ihtiyacı var. Çocuklarımın... ayakkabı ve eğlenceye. Peki ya okula gidemezlerse?
Üstüne aylık faturalar ve doktor ve diş ve bademcik ameliyatı, ayrıca bunun ötesinde ya hasta olur da bu kahrolası kaldırımı süpüremezsem? Elbette anlayamazsınız. Süreç yavaş. İnsanın bağırsaklarını çürütüyor. Gelecek ayın buzdolabı taksitinden öteyi düşünemiyorum. İşimden nefret ediyorum ve onu kaybetmekten korkuyorum. Bunu nasıl anlayacaksınız? "
Sayfa 25 - Sel Yayınları
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.