Adeta 2020’nin özeti niteliğinde bir kitapla geldim bugün. Daniel Defoe bu kitabı 1722 yılında yazmış ve 1665 yılında Londra’da yaşanan veba salgınını anlatmış. Kendisi bu salgın sırasında 5 yaşındaymış. Sanırım bütün salgınların başlangıcı aynı oluyor. İnsanlar önce salgın bir hastalığın olduğuna inanmıyor, hastalığa ikna olsalar bile kendi şehirlerine ya da kendilerine bulaşacağına inanmak istemiyorlar. Salgınla karşı karşıya kalınca yaşanan panik duygusu bizim bu yıl yaşadıklarımızda neredeyse aynı. Kitabı okurken sürekli “aaa aynısı oldu, aaa biz de böyle yapmıştık, aaa burda da böyle oldu” cümlelerini kurup durdum. Anlatıcımız bu salgın nedeniyle insanların akıllanacağını, salgın sonrasında daha iyi birer insan olacaklarını, dünyaya karşı daha duyarlı olacaklarını düşünmüştü. Ama veba salgını bittiğinde bunun tam tersi oldu. Ne dersiniz sizce pandemi bittiğinde bizde de durumlar aynı olur mu? Salgının nasıl başladığı, nasıl yayıldığı, karantina süreçleri, işsiz kalan insanlar, şehirden uzaklaşanlar, salgının bitişi ve sonrasında yaşananlar... Bu kitabı okumak için daha iyi bir zamanlama düşünemiyorum, sizler de merak ediyorsanız okumalısınız. :)

Veba Yılı GünlüğüDaniel Defoe · İş Bankası Kültür Yayınları · 2016862 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehtap Çınar