harezmî, el-cebr'den, bir'e dair..
Bir, sayının kökenidir çünkü her sayı onun aracılığıyla bulunur. Bir sayının dışında mevcuttur, çünkü kendiliğinden bulunur, yani başka herhangi bir sayı olmadığında da bulunur. Oysa bir başka sayı onsuz bulunamaz. Gerçekten de bir dedigin zaman, kendi yaratılışıyla bir başka sayıya ihtiyacı yoktur; buna karşılık bir başka sayı bir'e ihtiyaç duyar, zira önce bir gelmiyorsa iki ya da üç diyemezsin. Dolayısıyla bir sayı birlikler toplamından başka bir şey değildir; demin söylediğimiz gereğince, önce bir gelmiyorsa iki ya da üç diyemezsin. Biz bunu sözlerle demedik, deyim yerindeyse, sahiden ifade ettik. Gerçekten de birlik dikkate alınmadıysa iki ya da üç denemez, oysa bir iki ya da üç olmadan da varolabilir. Nitekim iki, birin ikiye katlanmasından başka bir şey değildir ve aynı şekilde üç, aynı birliğin üç katına çıkartılmasından ibarettir. Geri kalan için de durum aynen böyledir.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.