Kitap 8 tane hikayeden oluşuyor. Hikayeler oldukça kısa fakat bir o kadar da etkileyici. Özellikle kitaba ismini veren "Korkuyu Beklerken" "Babama Mektup"(kendi babamı 16 yaşında kaybettiğim için belki de bu kadar etkiledi beni) ve "Beyaz Mantolu Adam" hikayeleri beni daha fazla etkisi altına aldı. Bir süre de bu etki altından çıkamayacak gibiyim. Kitabı okurken 8 farklı insan oldum birdenbire. Aslında hepsi de bir noktada birbirine benzer karakterler. Ezik, dışlanmış, yalnız, değer görmeyen...
Oğuz Atay bana hikayeyi sevdirdi. Alın okuyun pişman olmazsınız asla.