oscar wilde ile ilgili kısa bir araştırma yaptığınızda cinsel tercihleri, yaşayış tarzı ve düşünceleri nedeniyle çok fazla tepkiye maruz kalan biri olduğunu öğreniyorsunuz. romanda da bu yaşayışın izlerine rastlamak mümkün mesela karakterler arasında geçen diyalogların çoğunda felsefi akımlardan doğan düşüncelerden bahsediliyor. özellikle lord henry karakteri görüşleri açısından kitaptaki karakterlerle genelde uzlaşamıyor. yani tek yönlü bi şeyler anlatmak yerine sürekli karakterleri çatıştırarak düşünmeye sevk eden bi kitaptı bence. ama felsefi akımlar sürekli düşündürme vesaire dediğim için kitabın sıkıcı olduğunu düşünmeyin çünkü bunların hepsi akıcı bi şekilde okuyucuyu içine çekerek verilmiş. ana karakter dorian gray üzerinden yaşlanma ve gençlik çatışmasının bir portreyle sembolik hale getirilerek anlatılması kitabın merkez noktasıydı ve akıcılığını sağlayan ana konuydu.
