Leyla Erbil! Ne kadınsın sen. Bu kitabı okurken duygu selinin içinde kulaç atmaya çalıştıkça sürüklendim. Lahzen, ruhu güzel kadın. Taşların hafızasını seven kadın, ki bence de onların hafızası vardır. Lahzen, geçmişinden hatırladıklarını anlatıyor bize. Şimdilerde koca bir kadın ama ruhu hep Rum mahallesinde yaşayan bir kız çocuğu bence. 6-7 Eylül olaylarını ilk araştırmaya başladığım zamanlarda o kadar utanmıştım ki insanlığımdan, o kadar üzülmüştüm ki bu kolektif yapının barbarca bozulmasına... Bu kitap, yaralarıma tuz oldu. O insanların güzel hayatlarının yıkılışına bu şekilde tanık olunca ( kurgu olsa da tarihte var olan bir olay olduğundan gerçekliği olağanca muhtemel) yüreğimde huzursuz kıpırtılar belli etti kendini. Ama ne kadar çok kıpırdanırsa yüreğim o kadar çok okumak istedim. Türkiye'ye siyasi ve sosyal şekilde de değinilmiş. Yazar duruşunu net ifade ediyor. Yine de bu kitabın kendisini olumsuz etkilemiyor. Lahzen'in biricik arkadaşı Rosa, kalemi kırdığın güne sevgilerle... Lahzen; bazen kim olduğumuz çok da önemli değildir, nasıl baktığımız ve yaşadığımız önemlidir. Güzel ruhuna kocaman sevgiler.

KalanLeyla Erbil · İş Bankası Kültür Yayınları · 2011533 okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.