Belkide bir daha hiç erişeyemeyeceğim cennette bile göremeyeceğim bir meleğin bana ettiği son cümle aynen şöyle idi;"Kırdığın kalbin kırıntılarını toplamadan nereye gidiyorsun"dedi saatlerce ağladım ,keşke ağlama sebebim ayrılışımız olsa idi ama değildi ben çaresizliğime cesaretsizliğime ağlamıştım o bunu hiç bilmedi...Ölümün o an çare olmasını isterdim ama olamazdı..⁹Çünkü onun için ölmek yetmezdi ,onun için yaşamam gerekti...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.