- Oku, dedi.
Heyecan ve korkusu daha da artmıştı. Hâlâ titriyordu. Bu kez:
- Ben okuma bilmem, dedi önce. Sonra da:
- Söyle, neyi okuyayım, diye sordu.
Cebrail, bu sefer tatlı bir sesle getirdiklerini okudu:
"Yaratan Rabbinin adıyla oku!
O, insanı bir kan pıhtısından yarattı.
Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir.
O Rab ki, kalemle yazmayı öğretti.
İnsana, bilmediği şeyleri belletti." ⁶⁵
Sayfa 122Kitabı okuyor
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.