Esra Gül
@gulesraa
Öğretmen
Lisans
Elkton,MD
201 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bilmezler faniler onları nelerin beklediğini, nerelerden eksilip nerelerden çoğalacaklarını, kimlerle imtihan olup, kimlerin elinden tutacaklarını.
Sayfa 156Kitabı okudu
Hayat devam eder, zaman geçer, insanlar gider,bazen geri gelmezler, hatıralar kalır…
Sayfa 76Kitabı okudu
Al eline bir kitap, çekil kenara. Kavga mı var, gürültü mü var, hiç karışma…
Sayfa 38Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsan hayatı karşılıklı olarak kandırılıp hiçbir şeyin farkına varmadan birbirlerini incittiği ve bu tuhaflığın bariz bir şekilde ortada olduğu örneklerle dolu.
Sayfa 22Kitabı okuyacak
Herkes hayata evinden üstüne sinen kokusuyla karışıyor.
Sayfa 147Kitabı okudu
Nihayetinde hepimiz sakinken iyi insanlarız, mesele kriz anlarında nasıl birilerine dönüştüğümüz.
Sayfa 41Kitabı okudu
Bir an önce büyüsün diye düşünmek anne babalığın, öylesine devam etmek evliliğin, anlamsızca yaşamak kulluğun hamallığını yapmak demektir.
Sayfa 29Kitabı okudu
Dünya dediğin böyle bir yer işte ne yaparsın. ‘Dun’ kökünden türemiştir. Arapça aşağılık manasına ihtiva eder.
Sayfa 21Kitabı okudu
Devamlı akan su durduğunda serinliği özlenir, yanan ışık söndüğünde aydınlık özlenir ve insan karısını kaybettiğinde de onu ne kadar çok sevdiğini anlar. Anlamak için en kötüsünün başa gelmesini beklemek ne acı? Neden mutluluğu, ancak çekip giderken çıkardığı sesle tanıyabiliyoruz?
Sayfa 90Kitabı okudu
“Sevdiğimiz insanlar bütün eşyalarıyla birlikte ölmeli.”
Marquez
Sayfa 61Kitabı okudu
Senin fotoğraflarına ihtiyacım yok, hafızam var.
Sayfa 59Kitabı okudu
Akranlarımın birer birer öldüğünü gördükçe, beni en çok, “hatırlıyor musun?” diye sorabileceğim kimsenin kalmayacağı gün korkutuyor.
Sayfa 37Kitabı okudu
Aslında tam da büyük bir mutsuzluk halinde mutluluk dileklerine ihtiyaç vardır, halihazırda mutlu olanların ihtiyacı yoktur. Mutsuz olduğunuzda, sanki herkes öyle kalmanızı diliyor. Sonsuza kadar.
Sayfa 16Kitabı okudu
İnsanın tek doğumu annesinin onu doğurduğu gün değildi; hayat onu defalarca kendini yeniden doğurmaya zorluyordu. İnsan, farkında olmasa bile, kendini yavaş yavaş yeniden doğuracak kudretle donatılmıştı.
Sayfa 190Kitabı okudu
Evim "Beni terk etme; çünkü burada geçmişin yaşıyor," der.
Yol ise "Gel ve beni takip et; ben senin geleceğinim!"
Ve ben hem evime hem yola derim ki,"Ne geçmişim ne de geleceğim var benim. Kalırsam,kalışımda bir gidiş,gidersem, gidişimde bir kalış olacaktır. Sadece sevgi ve ölüm her şeyi değiştirir.”
Halil Cibran