Bir gün çalışma sevgimi dile getirebilecek miyim - daha iyi bir yazar olma isteğimi - daha büyük çabalar harcama özlemimi. Duyduğum tutkuyu.
Dinin yerini alıyor bu tutku -benim dinim bu- insanlarımı kendim yaratıyorum: "Yaşam" dan. Yaşamın kendisi bu. Çalışma düsüncesinin önünde diz çökmek, tapınmak, yere kapanmak, uzun uzun bir kendinden geçis durumunda kalmak için kışkırtma duyuyorum. Usta işi olan işimle daha çok uğraşmalıyım.