“Yeşil paltolu adam sallanıp direklere tutunarak fenerle aydınlanan köprüye doğru ilerliyordu. Adama sordum :
-“Neyiniz var ?”
– “Cüzdanımı arıyorum, az önce işte şurada kaybettim” ( – eliyle karanlıkta bir yeri gösterdi ).
– “Peki neden onu fenerin altında arıyorsunuz ?”
– “Çünkü burası, fenerin altı aydınlık, her şeyi görüyorum.”
Arıyorlar – ama kendi fenerlerinin altında. Ve herkesi de fenerlerin altında aramaya davet ediyorlar.”