Aziz Nesin'in okuduğum ikinci kitabı. Ilk okuduğum kitap olan Tek Yol beni sarıp sarmalamıştı. Diline, olayların aktarılışına hayran kalmıştım. Bu kitabi da aynı şekilde çok zevk alarak ve 2 saat gibi kısa bir sürede, tabiri caizse yaşayarak okudum. Aziz Nesin kendini çocukların yerine koyarak onlarin dünyasını bize aktarmış. Burada biz yetişkinlerin ne kadar tutarsız, bazen sorumsuz olduğunu hissettim. Kitabın bazı bölümlerinde kendimi sorguladım. İki arkadaş mektuplaşırken ailesinden ve öğretmenlerinden bolca söz etmişler. Onların pot kırmalarını vs. çok zevk alarak okudum. Kitabı okurken kahkaha attığım bölümler oldu. Gerçekten çok çok keyifli bir kitaptı.
Onat Kutlar'ın bu kitap hakkındaki düşünceleriyle yazıma son veriyorum: "Bana kalırsa bu kitap öğretmenleri gülünç duuma düşürmek şöyle dursun, eğitimdeki aksaklıkları göstererek toplumumuzu gülünç olmaktan kurtarıyordu. "
