mamafih neşe insanın içinde bulunduktan sonra, hayat onu ne kadar meydana çıkmaktan men etse, ne kadar boğmaya çalışsa yine ilk fırsatta kendini gösterir.
dünyadaki bütün felaketlerin, uygunsuzlukların, bayağılıkların sebebi işte bu her şeyden evvel kendini düşünmek illetidir. ilk başta insana bi kurnazlık ve akıllılık gibi görünen bu hal hakikatte aptallıktır. çünkü dünyada bir insanın başka bir insanın yardım ve alakasına muhtaç olmadan yaşaması mümkün olmayacağına, hatta en kötü hayvanlarda bile birbirlerine yardım hissi mevcut bulunduğuna göre, sadece kendini düşünmek ve başkalarının da böyle yapmasını istemek kendi kendisinin kuyusunu kazmaktır.
tabiatla kavga etmeye başladığınız an, ona saygı duymadan, onu okşamadan, onun ürünlerinden edeplice faydalanmadan yaşamaya başladığınız an, tabiat sizden çok fena intikam alır.