Ufak adımları sıklaşır: yarın her şey değişecek, yarın. Birdenbire anlar ki yarın da böyle olacaktır, öbür gün de, tüm öteki günler de. Ve bu çaresiz buluş ezer onu. İşte böyle düşünce öldürür insanı. Bunlara katlanamadığı için öldürür insan kendini ya da, gençse, tümceler kurar.
Sayfa 35 - AlayKitabı okudu
Benim yaşadığım yoksulluk bana hıncı öğretmedi, tam tersine, belirli bir sadıklığı, bir de bağlılığı öğretti. Bunu unuttuğum olduysa, yalnız ben ve kusurlarım sorumluyuz, içinde doğduğum dünya değil.
Sayfa 23 - ÖnsözKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Mâh tekrar paylaştı.
Kendimi çok uzakta hissediyorum, sanki dünyanın sonundayım. Acı çekiyorum. Kimsenin doldurmaya gücünün yetmeyeceği yokluğu hissediyorum. Artık maceraya ihtiyacım yok. Huzura ihtiyacım var. Kendimi toprağa kök salmak isteyen yaşlı bir ağaç gibi hissediyorum.
Sayfa 135 - Timaş Yayınları
