Jean-Louis Fournier’in bugüne kadar okuduğum her kitabı hayatından bir parçayı anlatıyordu. Okudukça diğer kitaplarını merak ediyorsunuz ve bir an önce okumak istiyorsunuz.
‘Nereye Gidiyoruz Baba?’ kitabında yazar iki engelli evladına karşı olan duygularını ve onlarla olan yaşamını anlatıyor. Bunu çok net, samimi ve sansürsüz bir şekilde anlatmış. Kitapta her duygu var. Sevgi, öfke, bıkkınlık, çaresizlik, umut, umutsuzluk, isyan, kabulleniş... Okudukça bu duyguların ağırlığını hissediyor ve sarsılıyorsunuz. Bazı cümleler tokat gibi geliyor, bazıları nefesinizi kesiyor.
Fournier hiç okumamış biri kitabı eline aldığında ne kadar kısa, kolay okunabilir bir kitap olarak düşünebilir fakat kitapları o kadar ağır bir duygu içeriyor ki.. Bu kitabın ilk sayfalarını okumaya başladığınızda bunu göreceksiniz. Bunu bu kadar yalın ve net bir şekilde okuyucuya hissettirmek tamamen yazarın ustalığı. Yazarın yazım tarzı çok etkileyici. Diğer kitapları gibi bu kitap içinde bu düşüncelerim geçerli.
Kesinlikle yazarın her kitabını tavsiye ediyorum.
