Uyanıp güneşle birlikte gün doğumunda,
Kaldırabiliyorsan sonsuz bir umutla başını gökyüzüne,
Ve çekebiliyorsan günün ilk ışıklarını son bir nefes tadında içine,
Ağaçtaki kuşlarla birlikte ötebiliyorsan türkü söyler gibi bir nağme eşliğinde,
Çiçeklerle birlikte açabiliyor
Ve becerebiliyorsan onlar gibi kokabilmeyi
Ve olabiliyorsan börtü böcek,
Hatta bir kelebeğin kanadında her renkten cümbüş,
Arıda bal,
Toprakta su olabiliyorsan
Ve hala unutmamışsan hıçkıra hıçkıra ağlamayı
Ve gülmeyi tüm kötülüklere inat.
İşte o zaman yaşamayı hakkediyorsun demektir ey insanoğlu.
İbrahim Çağlar SİNAN