Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
İkbal Ç.
İkbal Ç.
@ikBaLce
uZun yoLLara deVam...
34 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Genç hikayeci yüzlerce defa görülen ve bir o kadar okunan vak’ayı tekrarlamak, görenleri veya okuyanları küçümsemek gibi bir şey olacak diye düşündü.
İçinde tekme atan bir his vardı,
-Yaz diyordu, insanlar her baktıklarını görürler mi zannediyorsun.”
Kitabın yirmisekizinci sayfasında yazıyor bu satırlar, daha buraya gelmeden “ nasıl bakmış ne çok şey görmüş adam” diyerek hayran kaldım. Böyle yazarları okuyunca ister istemez soruyorum kendime ben bakabiliyor muyum hayata?
Ben yazarın gördüklerinden,üslubundan, kısa metinlerle bana sunduğu yoğunluktan çok çok memnun kaldım. Bir kere okuyup geçeceğim bir kitap değil notunu aldım üç ay içerisinde tekrar okuyacağım. Yazarla tanıştığım ilk kitabı bu ama sanki uzun zamandır tanıyordum onu, okuduğum ilk kitabı değildi sanki. Sonlarına gelirken “ Yalnızız “ mı okusam dedim canım çekti resmen. Farkettim ki benziyorlar, Safa ‘ dan tanıdık bana.
Ben en çok Bir Çınar Vardı ve Göç Zamanı bölümlerini sevdim. Okuyacaklara şimdiden iyi okumalar dilerim.
Yazarla tanışma kitabım,hayran kaldım hayal gücüne,yalınlığına. Hikaye sonlarında şaşırtıcı olmayı başarması da ayrı bir maharet. Diğer kitaplarını listeme çoktan ekledim
Yaşamın tümü 'çabalardan' oluşur.
Papini'yi duymuş olsamda Kaçan Ayna'yı Ali Ural'ın Raf Ömrü'nden duymuş oldum. Yer etti aklımda sonra baktım ki Babil Kİtaplığı'nda da varmış iyice merak sardı tabi hemen edindim ama hemen okumadım. Hiç acele etmedim,tekrar tekrar okudum bazen satırları bazen öyküleri. Dili yalın, anlattığı sıradışı şeyleri kabullenivermiş buluyorsunuz kendinizi.
Saçma Sapan Bir Öykü, Ruh Dilincisi, Kaçan Ayna en en beğendiğim öykülerden, beğenmediğim zaten yok-ne münasebet zaten- ilk okumamdı Papini'yi kesinlikle son olmayacak sadece bu kitabı tekrar tekrar okuyacağımı biliyorum.
--alıntının alıntısı--
..yararsız kaçışlardan sonra duran trenleri,yok edemeyeceği şeyi örten sisi de çok seviyorum
...inanılmaz sözlerime inanacak derecede zeki kadınlar bulamıyorum artık
...uyanış anı gittikçe daha çok acı veriyordu
Okur Takip Önerileri
Bir dizi deyip geçemem benim hayatımda adeta bir dönemdi Leyla ile Mecnun.O kadar sevdirmiştir kendini. ismail abinin bir vidyosuna denk gelmiştimde öyle izlemeye başlamıştım. Keşke böyle güzel tesadüflerim daha çok olsa hayatta..(iççekiş)
Neyse... Abi kitap çok güzellll!!! Aynı ya hiç şurasıda olmamış dediğim bir yer yok aynı Mecnun aynı tayfası kitabı açtım ve L&M nin yeni bölümünü izledim. Kahkahalarla güldüm gülerken ağladım sonra ağlarken yine güldüm. L&M bu aslında ya hüzün&kahkaha.. >hüzün mizahın hamurudur.<diyor aksak zaten.
**ben Leyla'nın mezar taşıyım * çarptı beni bu cümle kapattım kitabı kaldım öyle biraz.. Bissürü şey geçti aklımdan bissürü.....
keşke herkes okusa izlese LEyla ile Mecnun 'u geçtim herşeyi sadece İsmail Abi gibi bir karakter için bile izlenir bence. Keşke herkes L&M okusa izlese :)
Keyifli okuma garantilidir bence:)
Hani hep iki taraf vardır ya kafamızda sürekli konuşup dururuz bir türlü bitmek bilmez.. Seçenekler vardır mesela kararsızkalırsın sonra zor bela seçersin birini ama tercihinin aksi yönünün muhalifliği bitmez. Öyle durumları yaşıyorsan çokca senin içindeki anne-baba ile içindeki çocuk aynı oranda baskın. Bir karar versen bile diğer taraf köşesine çekilmeyi bilmez. Cüceloğlu diyor ki içimizdeki ana baba ile çocuğun ilişkisi ne kadar iyiyse bizde o kadar mutlu sağlıklı bireyleriz. Yok değilse bu iki tarafı barıştırmadan hayatımız boyunca bize rahat yok.
Sorular soruyor sana cevaplarına göre cocukluğuna iniyor. Eğer bu soruya evet diyorsan şöyle bir şeye maruz kalmış olman muhtemel diyor.
Sonra yol yöntemde gösteriyor sana içindeki tarafları barıştırmak iyileştirmek için.
Açıkcası ben çok çok daha detaylı bir kitap bekliyordum o açıdan beklentim tam karşılanmadı,bir de ara ara tekrara düşüyor gibi geldi. Ancak bu kitabı karalamaz, gayet güzeldi okuması. İçindeki yol ve yöntemleri henüz uygulayacağım zira 5-6 haftalık bir süreçten bahsediyor elbette denemeye değer zira mevzu bahis insanın kendiyle hemhal olması.
Ben kütüphaneden alıp okudum. En kısa zamanda temin ederek yeniden okumayı düşünüyorum,böylece uygularkende birşeyleri atlamamış olurum.
Keyif dolu, verimli okumalar dilerim!
İlk öykü adeta büyüleyiciydi benim için,bir el nasıl bu kadar tasvir edilir,hareketleri bu kadar detaylı nasıl anlatılabilir !! Yalnız delikanlının hikayesine daha çok değinilmesini bekledim ben orası biraz eksik kaldı benim için. Yani nasıl bir anda ve bu kadar tutkulu bir şekilde şans oyunlarına bağımlı hale geliyor,nasıl olmuş? Daha elleri ilk gördüğünde kadın bunu merak etmeye başladım hala da merak ediyorum. Kadını eleştirmek istedi bir tarafım hep nedense,ama yapamadım gerçekten Zweig karakterlerini öyle yaratıyor ki doğru bulmasan da yaptıklarını hiç bir şey söyleyemiyorsun,hazırlıyor seni buna yazar. Ancak o tutkulu elleri gören kadın nasıl bu kadar kolay inanır delikanlının bu bağımlılıktan kurtulacağına tam bir romantiklik!
Bir Yüreğin Ölümü'nde tıkandım sanki,yaşlı adamın diline gelipte söylemediği-söyleyemediği- her şey boğazımda düğümlendi. Öyküyü bitirdiğimde kaskatıydım bu bir olumsuzluk olsa da yazarın size bunu yaşatması tam bir ustalık !
"sana, beni asla tanımamış olan sana" ağır sitemiyle başlasa da hikaye çocukluk dönemi sayfalarını gülümseyerek okudum. Çoğu insan çocukken, kendinden büyük birine hayranlık duymuş ve aşk demiştir bunun adına:) bu çizgide devam edecek bir hikaye sanmıştım ne kadar yanılmışım !! Zaten böyle bir tahmin Zweig'la da örtüşmezmiş,anladım. Soluksuz ve dopdolu bir kitaptı yine(Zweig 'ın şu ana dek okuduğum diğer kitapları gibi) Ancak hala cevap veremiyorum "Bu kadının yaşadığı aşk mı?" Bu derece ödün verebilir mi insan kendi hayatından? Hemde kendisini hiç hiç tanımamış biri için? R. kadını her tanımadığında benim içimden bir şeyler kopup gitti ama kadının veda ederken bile bir kızgınlık emaresi yok,teşekkür ediyor üstelik!
Şu da var ki sevdiği adamdan bir çocuğu oluyor kadının,her ne kadar tanımasa da ve karşılık bulamasa da aşkına R. den, ondan bir çocuğunun olması en büyük karşılık bir yerde kadın için. Yani salt bir karşılıksızlık söz konusu değil bence,nitekim sahip olduğu bu tek "karşılığı da" kaybedince kadın her şey bitiyor.
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022226,2bin okunma
Ne yoğun bir kitaptı ama! Yüzyüze ve Deniz Kıyısında Koşan Ala Köpek hikayelerini daha çok beğendim.
Yüzyüze, savaştan kaçıp karısının, çocuğunun,anasının yanına dönen ve özgürce yaşayacağı Çatkal'a gidene dek gizlenen İsmail ile onu koruyan,çocuğundan dahi kıstıklarıyla kocasını doyurmaya çalışan Seyde nin hikayesi. Genel anlamda Seyde'nin vicdan sorgulamaları hakim o kadar gerçek,öyle dokunaklı ki :( Eşimin yollarını gözlediğim şu günlerde onlar kavuşunca sevinmiştim ama çok kısa sürdü bu mutluluk. Kandıramıyor ya insan kendini ,erteliyor sadece görüpte görmezden geldiklerini,vicdan rahat vermeyince sevdiğinin yanında olması da yetmiyor. Çünkü onurlu bir kadın Seyde,sonunda özüne dönüyor,tabii acı oluyor bu dönüş. İsmail yaptığı tercih doğrultusunda bence kendi kaçınılmaz sonunu hazırladı. Yazar öyle iyi ve derin ayrıntılarla veriyor ki bunun öngörüsünü çok anlamlıydı.
Deniz Kıyısında Koşan Ala Köpek, kitabın en uzun ve en sürükleyici hikayesiydi. Esas olayın satır aralarında değinilenler dahi çok iyiydi. Zaman zaman ocak başında, tv sesleri arasında,oğlumun çekiştirmeleriyle de okusam da hiç kopmadım hikayeden. Susuzluğu yaşamaktan da çok korktum belirtmeden geçemeyeceğim.
Usta kalem harika eser ne diyim , keyifli okumalar;)
Yıldırım Sesli Manasçı - Yüzyüze - Deniz Kıyısında Koşan Ala KöpekCengiz Aytmatov · Ötüken Yayınları · 20101,437 okunma
Yazarın okuduğum ilk hikaye kitabı, Geç Kalan Adamın Öyküsü nü çok çok beğendim. İlk hikayeydi bu beklentiyi yükseltti de devamındaki hikayeler buna cevap veremeyince mi böyle oldu bilemedim ama sevemedim kitabı. Sanki didaktik olma çabası var yazarın bu da sıkıcı hale sokuyor gidişatı zaman zaman, karakterler zayıf kalmış kimi hikayede.. 130 sayfalık bir kitap ancak zorlandım ben sonunu getirmekte.
Geç Kalan Adamın Öyküsü'nde yaşlı yalnız bir kadın var eşi ölmüş çocukları dağılmış yalnız köhne bir evde yaşıyor;evinin tavanından boynuna düşen akrebi dahi öldürmeye imtina ediyor 'onlarında bir aile 'olduğunu düşündüğünden. Ne merhamet! Aile özlemi o denli ki akrebi bile öldüremiyor, bence çok anlamlıydı.
Evin eskiliğini anlatırken kullanılan sıfatta tam yerinde " Eskiliğinden ötürü,açılırken, boğazı balgamla dolmuş bir ihtiyar gibi homurdanan kapıyı ardına kadar açtı." Sevdim açıkcası...;)
Nasıl kaçırdım anlayamadım ancak kitabın çıkışından 3 hafta sonra öğrendim Ali Ural yeni bir kitap çıkarmış! Hemen baktım ismi ne ki acaba diye,sonra ismini gördüm ekranda bir kaç saniye gülümsedim öylece bakıp,sonra tanıtım yazısı "bisiklete binmeyi öğrenmek için geç kalma çocuk.." işte yine onu yapmıştı yazar gönlüme dokunmuştu.
Bence harika bir isim olmuş "Bisiklet Dersleri" en başta çocukluğa taşıması beni hoşuma gitti. Sonra ilerledikçe beni vuran cümleler olsa da dedim ki yok ya eksik bir şeyler var. neymiş o deme hiç tarif edemiyorum. Ali Ural ın yaptığı bence sadece yazmak değil. onun kelimelerle ayrı bir ilişkisi var adını koyamıyorum,büyüleniyorum adeta.
Posta Kutusundaki Mızıka ile karşılaştırma yaptım kafamda ve bu baştan hataydı. Bence öyle bir kitabı Ali ural bile yeniden yazamaz 8). Yarısını okuduktan sonra ancak kendimi verebildim kitaba,sanırım yazarın gazete yazılarından oluşuyor çünkü tanıdık geldi bazı satırlar,devamını getirebildim zihnimden.
Kitabı bitireli haftalar oluyor ancak kaydebildim buraya, bir cümlesi var ki acıtıyor hatırladıkça:
"Sevgi alamametleri taşımadıklarından sevgi nişanelerine koştular."
Bu kitabıyla tanıdım Zweig ı. Hikayeyi okumuyordum da yaşıyordum sanki, o gemide o satranç seyircileri arasında bende vardım. Baş kahraman bir paltonun cebinden kitap çalarken kalbim güm gümdü!
Yaratılan karakterler, hikaye kurgusu, ayrıntılar ve en en önemlisi psikolojik tahliller o kadar mükemmel ki bayıldım resmen!! Bu kitabı neden bekletmişim şimdiye dek diye hayıflandım.
