Khaled Hosseini adlı yazarın okuduğum ilk kitabı. Okumadan önce biraz önyargılıydım çünkü konusu hakkında biraz bilgim vardı. Kız çocuklarının küçük yaşta yaşlı erkeklerle evlendirilmesi, savaş yılları, yapılan haksızlıklar, şiddet uygulama gibi şeyler içeren sayfaları okurken hem hüzünleneceğimi hemde sinirleneceğimi biliyordum. Ama şuan bu kitabı okuduğum için mutluyum. İnsanlara hayata tutunmayı, sabretmeyi, dua etmeyi, umut etmeyi, inanmaktan ve mücadele etmekten vazgeçmemeyi anlatıyor. Kitapta Meryem ve Leyla isimli birbirinden hem çok farklı hemde çok benzer yönleri olan farklı karaktere sahip iki kadının hayatı anlatılıyor. Kitaptaki karakterlerin yaşadıkları olayların gerçekten yaşanmış olduğunu bilmek beni okurken ayrıca duygulandırdı. Herkesin kendine bir anlam, bir ders çıkarıp özellikle günümüzde hala savaştan kaçan insanlara, mültecilere biraz daha anlayışlı, hoşgörülü davranmamız gerektiğini anlatan bir hikaye. Başta tereddütle okumaya başlamış olmama rağmen şimdi iyiki okumuşum diyorum.
