İnsanın yüceliği, ölünceye kadar hayatla ilgili düşünüp düşlemesindedir.
Ama ölüm buna hiç aldırmaz, hiç bırakmaz insanın peşini, insanın yaşaması, düş ve düşlerinin çok yüce, zekâsının çok parlak olması umrunda değildir ölümün. O, bütün bunlarla alay eder ve insanı bırakmaz.