İpek Tosuner
@ipekktosuner
Bu metin İngilizce dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
"Fazla okumadığını söylediğini sanıyordum."
"Ne kadar çok?"Velaris/ Stars Hollow
7 Ekim
22 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Okumanın değerini orada öğrendim; okumadan duramayacağım için okumam gerektiğini keşfettim. Okuyordum çünkü her yeni okuma deneyimi beni daha çok okumaya teşvik ediyordu. Elkitaplarına, kataloglara, rehberlere,önemli antolojilere,”klasik”olarak etiketlenmiş kitaplara veya hafta sonu okuma önerilerine aldırmadan okuyordum. Kitaplarla bu kadar haşır neşir olmamın nedeni benim tek arkadaşım olmalarıydı.
Sayfa 20Kitabı okudu
İpek Tosuner tekrar paylaştı.
Her şey çok kısa sürerken ve hiçbir şey önem taşımazken, insanların önemsiz nesnelere saçma anlamlar yükleyip, kendilerini ve etrafındakileri üzmeleri acınası bir durumdu.
Sayfa 138
İpek Tosuner tekrar paylaştı.
... bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil... İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile ... Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımda küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum.
Okur Takip Önerileri
İpek Tosuner tekrar paylaştı.
“Benim de hanedanıma katkıda bulunmam gerek, öyle değil mi? Ama nasıl? Tamam , bacaklarım çok kısa olabilir ama kafam bedenime oranla çok büyük, aslında kafamın benim zekama uygun şekilde büyük olduğunu düşünüyorum. Güçlü ve zayıf noktalarımla ilgili gerçekçi algılara sahibim. Benim silahım zekam. Erkek kardeşimin kılıcı var, Kral Robert’in savaş baltası var ve benim de zekam... ve zekanın keskin kalabilmesi için kitaplar gerekli. Tıpkı bir kılıcın keskin kalabilmesi için biley taşına gerek olduğu gibi.” Tyrion kitabın deri kapağına vurdu. “İşte bu yüzden bu kadar çok okuyorum Kar.”
Sayfa 134Kitabı okudu
İpek Tosuner tekrar paylaştı.
Ama zihnim hızla çalışıyordu, ablamı, eniştemi,evlerinin sıcaklığını ve güvenliğini, hepsinden öte ve daha önemli olarak da özgürlük denen o muhteşem ödülü görüyordum. Ben yine kendimim, ailesi, arkadaşları, yaşamda rolü olan bir kişiyim. Bir kadınım, nesne değil. Keyfini ne kadar süreyle sürecek olursam olayım, her şeyi göze almaya değecek bir ödül değil miydi bu?
