Bin çığlığa bir el dahi uzanmazsa
İnsan hâlâ insan mıdır?
Ya can, var mıdır bir değeri hâlâ
Kabri olacaksa evi mazlumun
Koca koca tabutlar diktiler şehirlere
İçine bir kat boya vurup ev dediler
Cafcaflı mezarlıklar doldu her yer
Niceleri uyudu ölümün kalbinde
Daha kaç yarını var bilmeden
Yelkovan on yedide durdu bir gece
Son kez anne dedi birileri
Ve yerle bir oldu her şey.
O tabutlara ev diyenler uyurken daha
Yuva yapan aileler savruldu bir darbede
Alt üst oldu yer, gök bile ağladı onlara
Uyuyanın üstüne kar yağdı da
Duvarlar örttü üstünü, soğuk
Merhametsiz...
Değmez miydi o canlara?
Bin yüreğin acısına, bir milletin yarasına...
Takdir-i ilahi diyen kafirden ben utanırım
Cinayetin suçu tanrıya atılır mı?