İzem
@iznureyy
Psikolog
İstanbul Üniversitesi/Üsküdar Üniversitesi
2 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Bir kitap okudu
328 syf.
·
Puan vermedi
Asla bilmeyeceksin bu gözyaşlarının senin için olduğunu. Ben hep tek başınayken ağlarım.
Okur Takip Önerileri
Gittiğine inanamıyorum ki “gel” diyeyim. Aşktan ne bekliyorsun? Dostluk mu? Al, istediğin kadar…. Yüreğimi avucuna döküyorum işte! Vuslata daha ne kadar var Mihriban?
Kapkaranlık bir gece, kasvetli bir hava, yağmur havası, gökyüzü yıldızsız, Mihribansız…
“Azrail’e koz vermek istemiyorsan, sevdiklerinin sayısını az tutacaksın bu dünyada.”
Kara NizamKitabı okudu
“Allah'la samimi oldum geçen üç yıl boyunca
Havı dökülmüş yerlerine yüzümün
Büyük bir aşk yamadım
Hayır
Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım
Gözyaşlarım bitse tesbih tanelerim vardı
Tesbih tanelerim bitse gözyaşlarım...
Saydım, insanın doksan dokuz tane yalnızlığı vardı.
Aşk diyorsunuz ya
Ben istemenin Allahını bilirim bayım!”
Anladım ki emanet olan her şey gurbetmiş. Ve sen vuslatı kader defterime hiç yazılmamış olan gurbetimsin…
Bir yerde durmasını bilmelisin. Anla kavruktur geçmişin kör alevleri. Zaten geçmiş dediğin ucu kırık üç beş sızı. Şimdi sus yüreğim içindeki kuşların cesedi konuşsun bu gece. Kar yığını bir şehrin kakülünde sarkıyor hasretim, esirgeme benden ay gözlerini, bil ki Adem bile cennetsizliği ile hatırladı Havva’sını. Dağları duymak istiyorsan ırmaklarda durulanmalısın.
İnsanlar aşkı değil, aşıkmış gibi gözükmeyi arar oldu. Oysa görünmek içimize çektiğimiz mezar kokusudur, aşk ise hayırsız bir yâr için onsuz düştüğün Yusuf kuyusudur.
Belki de insan hiç unutmuyor. Ancak vazgeçtiğinde, hatırladıkları canını acıtmıyor. Çünkü vazgeçmek önemsizleştiriyor her şeyi, hatta silik bir gölge haline getiriyor…
Hafif acılar konuşabilir ama derin acılar dilsizdir. Bir gün susuşlarımı toplayıp gelsem kapına, ne çok seni konuştuğumu anlardın.
Neredeydin, neden gelmedin diye sormam, korkma! “Yeter ki gel!” deyişimde saklıdır sana nazım niyazım.
1000Kitap'a katıldı.