"Pride," observed Mary, who piqued herself upon the solidity of her reflections, "is a very common failing I believe. By all that I have ever read, I am convinced that is very common indeed, that human nature is particularly prone to it, and that there are very few of us who do not cherish a feeling of self-complacency on the score of some quality or other, real or imaginary. Vanity and pride are different things, though the words are often used synonimously. A person may be proud without being vain. Pride relates more to our opinion of ourselves, vanity to what we would have others think of us "
"... From this time my head ran upon strange things, and I may truly say I was not myself; to have much such a gentleman talk to me of being in love with me, and of my being such a charming creature, as he told me I was; these were things I knew not how to bear, my vanity was elevated to the last degree. It is true I had my head full of pride, but, knowing nothing of the wickedness of the times, I had not one thought of my own safety or of my virtue about me; and had my young master offered it at first sight, he might have taken any liberty he thought fit with me; but he did not see his advantage, which was my happiness for that time."
"Yaşamla ölüm arasında bir kütüphane var," dedi. "Bu kütüphanedeki raflar sonsuza kadar gider. Her kitap yaşamış olabileceğin başka bir hayatı yaşama şansını sunar sana. Farklı seçimler yapmış olsan da, şu an nasıl bir hayatın olacağını görürsün... Pişmanlıklarını telafi etme şansın olsaydı, bazı konularda farklı davranır mıydın?"
Okur Takip Önerileri
"...Ben başkalarının varlığının söz konusu olduğu bir durumda, kendi sesimizi duymanın ve kendi inançlarımızı korumanın ne kadar zor olduğunu göstermek istedim. Eğer içinizden biri, farklı bir tempoda yürüyebileceğini düşünüyorsa, kendisine neden el vurduğunu sorsun. Çocuklar, hepimizin içinde kabul görme ihtiyacı vardır. Ama kendinize özgü olan şeylere, sizi farklı kılan özelliklere de inanmalısınız. Bu aptalca ya da pek popüler olmayan bir şey olsa da. Frost'un dediği gibi 'Ormanda yol ikiye ayrılıyordu, ben az geçilen yolu seçtim. Farkı da bu yarattı'."
"Doğrular her zaman insanın ayaklarını açıkta bırakan bir battaniye gidibir."