Ayşenur Karadeniz
@karadenzaysenur
Ev Emekçisi - Evli
Rize
İstanbul
54 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Yol kenarındaki yağmur mazgallarını
Kumbara sanıp, harçlığımı atardım
Bu yüzden en çok
Denizden alacaklıyım”
Sunay Akın
Sayfa 159
Nedense hepimiz yalnızca sevmek, kabullenmek, işlerin kolayını bulmak, çatışmadan kaçınmak üzere yetiştiriliz.
Çocuklarımın yaşam nedenim olduğunu söyleyeceğim herkese, oysa aslında benim yaşamım onların yaşam nedenidir.
Okur Takip Önerileri
… hep en kolay seçeneği, el altında ne varsa onu yeğlemişti.
… çünkü niyetle hareket arasında her zaman bir kopukluk vardır.
Sayfa 4Kitabı okudu
Özetlemek gerekirse zihnini kullanarak çalışırken is teyerek yani iradi biçimde dikkat kesilebilmek için sebat göstermek gerekir.
İrademize hakim olmayı güçlendirmenin yolu ise kendimize günlük vazife ler belirlemekten geçer.
İrade gücümüze yönelik eleştiriler bizi çok üzer. Çalışmaya karşı isteksizliğimize getirilen eleştiriyi kabul etmek, iradesizliğimizi ve zayıflığı kabul etmek anlamına gelmez mi? Bir işte gayret ve sebat etmek hususunda bizi kabili yetsiz veya çaresiz görmeleri bizi basit, vasat bir insanmışız gibi değerlendirdikleri anlamına gelmez mi?
Çünkü irade, gösterilen çabanın çokluğundan ziyade tek amaca yönelik olmasıyla kendini belli eder.
Gerçek ve verimli çalışma enerjisi az ama düzenli olan eforla mümkündür.
Mücadele etmeden mutlu olunmaz, her mutluluk az çok bir çaba ister.
Tutkularımız ise doğası gereği geçicidir; ne kadar şiddetli olursa bir o kadar kısa sürer.
İrade, duygusal bir güçtür ve düşüncelerin irade üzerinde etkili olabilmesi için tutkularımızla da beslenmesi şarttır.
Ne ilginçtir ki insanlar her türlü eğitim için bir öğretmene ihtiyaçları olduğunu kabul ederler ancak davranış bilimlerine gelince öğrenmeye gayret etmez ve önemsemezler.
Keza ne doymaz bir varlıktır insan! Ulaştığı her tatmin yeni bir arzunun tohumudur, dolayısıyla onun ebediyen doyurulamaz arzularının sonu yoktur.
İrade kendi başına ele alındığında dünyaların efendisidir de onun için; her şey ona ait olduğu için, hiçbir şeyin bir bölümüyle yetinmez, sonsuz da olsa tamamıdır onun istediği. Bu arada bu dünyanın efendisinin bir insan kılığına büründüğünde payına ne kadar küçük bir şey düştüğünü düşünecek olursak bu durum ister istemez acıma duygumuzu uyandıracaktır; genellikle sadece bedeni ayakta tutmaya yetecek kadar olanı. İnsan işte bunun için bu kadar mutsuzdur.
Sayfa 68Kitabı okudu
