Aşk çölde bir seraptı. Ağızla kuş değil timsah tutmaktı. Bataklıkta bir kardelen olmaktı.
Sayfa 39 - şule yayınları, dördüncü baskı, aralık ikibinonsekiz
Birdenbire modern bir Binbir Gece Masalı’nın içinde buluvermiştik kendimizi. Ne var ki kısa sürede efendi ile kölenin rolleri değişmiş ama bunu güç değil, tam tersine güçsüzlük sağlamıştı. Ağır akan su kayayı oymuş, kardelen çiçeği donuk toprağı delip başını çıkarmış, zarafet kabalığı yenmiş, dişilik bir kez daha erkek üzerindeki yumuşak zaferini sessizce ilan etmişti.
İkindiye aşığım yine
Sessizliğine ve yüzdeki serin değişine rüzgarın
Nisanda yine ıslananız biz
Kırk ikindide
bozalım bu dünya kadar meseleyi
Çözelim Güneşte kavrulmuyorken tenimiz
İçimizde ateş taşıyoruz sönmüş aşklara
Onlar yine öyle bilsinler
Hiç ayrılmadık biliyorum
Bir çığlık atkimsenin bilmediği bilmeceyi
Ah ne güzelsin
Yoluna çiçekler
Gerçeğe yazmadın adını,
Düşe yaz;
Beliren bir bahar gibi bozkıra,
Kış bitti diyen bir kardelen gibi;
Ne kadar kalırsan o kadar,
Görün yağmura hazırlanan
Bir gökyüzünün bulut aralığında…
Ali İhsan Konuklu
Karlar diyarında inatçı bir çiçektir adın
Boyun eğmeden keskin soğuklara
Doruklarında dağların
Parlıyorsun tohum tomurcuk
Kardelensin
Kardelen
Zemheriyi bitiren
Ardından bahar gelen
GEVERÎ
Her şiirimin bir hikâyesi vardır,
Sorarsan hangi şiirlerine değer verirdin,
Asice şiirlerimi yazarım, isyan saatimde,
Yasaklı şiirlerimi yazarım, ben içerdeyken,
Harran şiirlerim vardır, özgürce sevdalıyken,
Kardelen şiirlerim vardır, o da sana âşıkken,
Soruşturmalık şiirlerim vardır, onu da sorarsan
Polyonnacılık oynarken....
Sayfa 73 - Deva yayıncılıkKitabı okuyor
Bülbül küstü güle.
"Saatlerce ötüyorum başucunda,senden hiçbir ses gelmiyor, ben yapacağımı bilirim!" dedi.
İntikam alırcasına lalenin başında ötmeye başladı. Gül duysun ve kıskansın diye sesini iyice yükseltti bülbül.
Karanfil, papatya, menekşe, kardelen...
Çiçek adına ne varsa hepsi lalenin başına toplandı.
Kıskandılar laleyi, kimse anlamadı, neden, birden kıpkırmızı oldu lale.
Bülbül iyice coştu.
Saatlerce öttü. Sesi kesildi. Artık ötecek hali kalmamıştı..
Döndü..
Lakin gül ortalarda yoktu...
Telaşlandı...
Gözyaşları içinde orkideye sordu:
"Gülüm nereye gitti?"
"Az önce öldü." dedi orkide.
Bin pişman bülbül. "Ama ben kıskandırmak istemiştim sadece.." dedi.
Gözyaşlarını usulca sildi orkide ve belki de en bilge duruşuyla dedi ki:
"Hata yaptın bülbül kardeş! Gül kırmızısını senin ötüşünden alıyordu. Sen gidince ne kırmızı gül kaldı,ne de gül. Şimdi nerede kırmızı bir lale görürsen bil ki bir gül daha ölmüştür!..."
Seni, kendimi unutacak kadar çok özledim.
Bir günah kadar korkunç, bir melek kadar güzel…
Seni özlemekten nefret ediyorum.