_Rüyamda bir kelebek olduğumu mu gördüm, yoksa şu an insan olduğumu düşleyen bir kelebek miyim, bilmiyorum. Chuang Tzu
_Mükemmel bir insanın zihni ayna gibidir. Hiçbir şeyi kavramaz ve hiçbir şeyi ummaz. Böylece mükemmel insan hayatın içinde hiçbir çaba harcamadan hareket eder.
******
_Kalpteki incelik sevgi yaratır; sözlerdeki incelik güven
Ölü çocuk resimleri
yedinci resim: Enkaz
Ölü çocuk resimleri topluyor anneler. Yerle bir olmuş apartman enkazlar arasında... Çocuklar kayıp, merdiven boşluklarına düşmüş çoğu.
Duvarların arasına sıkışmış kalmış. Uykularında geçmişler, Azrailin açtığı pencerelerden...
Ağladığı veya kızdığı zaman çocuğa küsmek, onu odaya göndermek, tepki vermemek, bunların hepsi kayıp endişesini derinleştirir çünkü annelik ve babalık işlevi ortadan kaybolmuştur. İlişki bir süreliğine dondurulduğu zaman çocuğa şu bilinçdışı mesaj gider: " Çatışırsan yalnız kalırsın". Yalnızlıkla tehdit, belki de en büyük tehdittir. Çocuk yalnız kalma endişesi ile çatışmadan kaçındığında ise öznel bir kimlik oluşturma süreci sekteye uğrar ve bağımlılığa doğru geriler: Depresif yapılanmanın temelleri böylece atılmış olur.
Sayfa 61
"milyon güvercin içinde" eskisi kayıp Ankara
bizi ne zaman seveceksin eskisi gibi bir daha
çocuk Anadolu gibiydin, şarkı gibiydin öyle
ümidimiz gibiydin birlikte hiç büyümemeye
uzun bir iyilik gibiydin, bir 'Anakara'ydın hepimize
seni unuta unuta büyümek bile hatırlamak gibiydi
durup durup insanları sanki kendilerinden çok
sevdiğimiz yılları hatırlamak gibiydi, yalnızca
bunu hatırlıyorum senden artık insanları değil
insanları hatırlatacak hiçbir şey kalmadı son zamanlarda
Sayfa 62 - "Gurbet Kuşları"Kitabı okudu
Kusur aramakla geçen yıllar kayıp yıllardır. Ve unutmamak gerekir ki, arandıktan sonra herkeste birçok kusur bulunabilir.
Sayfa 3Kitabı okudu
Müslümanlar uyuyor Ebabil'lerini sen Uyandır ya Rab!
Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum
Sanki bir yer altı nehr çağlıyordu
Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerde kardeşlerim diyordu bir ses
İlk Kıblesi benim ulu Nebi’nin
Mescid-i Aksa
Mescid-i Aksa'yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum
Sanki bir yer altı nehr çağlıyordu
Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerde kardeşlerim diyordu bir ses
İlk kıblesi benim ulu Nebi'nin
Unutu mu bunu acaba herkes
Burak dolanırdı yörelerimde
Mi'raca yol veren hız üssü idim
Bellidir kutsallığım şehir ismimden
Her yana nur saçan bir kürsü idim
Hani o günler ki binlerce mü'min
Tek yürek halinde bana koşardı
Hemşehrim nebi' ler yüzü hürmetine
Cevaba erişen dualar vardı
Şimdi kimsecikler varmaz yanıma
Mü'minde yoksunum tek ve tenhayım
Rüzgarlar silmez gözyaşlarımı
Çöllerde kayıp bir yetim vâhayım
Mescid-i Aksa' yı gördüm düşümde
Götür müslümana selam diyordu
Dayanamıyorum bu ayrılığa
Kucaklasın beni İslam diyordu
- 
Akif İnan
Çocukların terapiye getirdiği metaforları dinleyin. Çocuğu dinlemek yerine söylediklerini yorumlayıp analiz ederken hızlı bir şekilde kayıp giderler. Oyun sırasında çocuk, oyuncak bebeğin etrafını duvarla örüyorsa dikkatli bir şekilde gözlemleyin. Bir ergen “ Annemle babama ulaşmaya çalışırken sanki kafamı duvarlara çarpıyor gibiyim.” diyorsa gözlemleyin.
"Oysa insanlar çocuk gibidir, hak etmeden bir hediye aldığı zaman şımarır. Ne hediyenin ne de verenin kıymetini bilir."
Sayfa 166 - YKYKitabı okudu
