İnsan gönül verdiğini kendi gibi bilir, kendini ondan ayrı görmez çünkü karakterin mayasıdır gönül. Kişinin en büyük yanılgısı çoğu zaman kendinden bildiği, kendinden saydığı şeylerden olur. Gönlün bağı hesapsızdır, “olanı/vefasızlığı” yaşarken bilmez, olup bittikten sonra anlar.