Bahar
@kendimekendimcenotlar
Psikoloji
Hezex(İdil), 5 Mayıs
84 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Trajik farkındalık
Bir dostun bize her şeyini verdiğini zannetiğimiz anda onun hakikatte bize hiçbir şey vermiş olmadığını görmek, bize en yakın olduğunu sandığımız bir anda bizden, bütün mesafelerin ötesindeymiş kadar uzak bulunduğunu kabule mecbur olmak acı bir durum.
Kürk Mantolu Madonna
14032024
Özümseye özümseye bir şeyler okumayı, üzerinde düşünmeyi, kendime pay çıkarıp düşler kurmayı, duygusal şarkılar dinleyip içlenmeyi ve en çok da sevmeyi özledim. Belki de yaşamayı özledim. Düşünüyorum da bu hayattan ne çok şey istemişim zamanında. Şimdilerde ise hiçbir şey beklemiyorum. Beklentisiz beklemeyi öğrendim. Öğrettiler çünkü. Öfkelenecek gücüm kalmadı. Kabullendim. Sadece seyircisiyim yaşanacakların.
16052022
Yıllar önce küçük kızın düşlediği hayat hani nerede?
Neyi başardı?
Hayat ve insanlar acımazsız bu bariz ortada.
Ya sen?
Bu insanlardan olmadın mı?
Nerede hassas kalbin, ahlaklı ve kültürlü kişiliğin?
Büyürken kişiliğini kaybettin demek.
Başaramadın!
Küçük kızın hayalleri eksik kaldı.
Küçük kızı kaybettin.
O artık yok.
Senin yüzünden!
Okur Takip Önerileri
Per Aspera Ad Astra
"Zorlukların içinden yıldızlara doğru uzanmak"
Ama babacığım
Bir bakarsın oyuncağın kırılmış
Arkadaşın sana küsmüş darılmış
Kavga etmiş; kaşın, gözün yarılmış
Yaşlı gözlerle bana gelip sakın üzülme yavrum
Böyle büyür insanlar; ağlamak çare değil
Zaman değirmenini durdurmak kolay değil (ama babacığım)
Bitti.(19022024)
Birden anlamı değişiyor sayfaların üstelik tek bir satır eklemeden bütün hikaye alt üst oluyor. Biz hayatın makul çocuklarıyız aşk hariç.
Sırf başlayıp bitirebildiğim bir hikâyem olsun diye... Bıktım, ardımda yarım kalmış hikâyeler taşımaktan çünkü bizzat ben yarım kalmış bir niyetim. Anlamlarını bilmeden dinleyip sevdiğimiz şarkılar varya işte biz böyleyiz sesin kıvrılıp büküldüğü yerde ıslanıyor gözlerimiz...Hayat, sahip olduklarımızın dışında kalanlarmış meğer. Yersen...
Bir şeylerin yerine birbirimizi koyduk, birbirimiz kadar değerli şeylerin yerine. Olmadı, artık şimdi kimse sığmaz oraya.
...
Şimdi seni düşünmemeyi öğreniyorum. Yine de sen iyi misin?
Niye gittim sanki.
Sanki dönünce her şeye yeniden başlamak mümkünmüş gibi...
Söz istemeyen haller vardır ya onları nasıl anlatacağız, içimizi nasıl boşalttacağız?
"Hayatımızın örgüsünü yapan üzüntülerin arasından bir sevinç parıltısı, neşeli bir ışık geçer ya, o öyle girdi hayatımıza, öylece yitip gitti işte."
15022024
Olgunlaşmak, ne sancılı bir hâl,
Bazı insanlar hayal kırıklığı,
Ve her şeye rağmen katlanabilmek güç,
Hiç olmak istiyor bazen insan
Hiç olup her şeyden kurtulmak.