kendiliğinden geldi acılarım. yerleştiler içime. sonra alıştım ve kabullendim. sanki dünyada başka türlü bir hayat yaşanamazmış gibi... ben ki saplantılardan nefret ederdim, şimdi taşlaşmış bir pislik haline geldim. aynı kıyafetleri giyen, aynı müziği dinleyen, aynı şeyleri düşünen...
Sayfa 53 - kayraKitabı okudu
Para Afrika'da güneşi bile satın alabilirdi.
Gece ve alkol yine herşeyi örtmüştü.
Kazanan diğerini gömer ve gider.
Seninle hayatın provasını yapacağız.
Sigarasından üç nefes daha çekip, en zor durumlarda bile çirkin görünmek istemeyen her kadın gibi elleriyle saçlarını düzelttikten sonra odaya girdiğimden beri ilk defa anlamlı sayılabilecek kelimeleri birbiri ardına dizerek konuşmaya başladı.
''Sonsuz yalnızlığım eşsiz bir heykeldi artık. Hatasız bir anıt. Mermer bir başyapıt. Dünyanın sekizinci harikası! Sadece ben kalmıştım Kinyas'tan geriye. Sadece Kayra...''
Sayfa 248 - Kayra
''Dengesizlik, gerçek duygusunun ve gerçeğin tek kapısıdır. Dengeyle hiçbir yere varılmaz. Ancak düşmeyi bilenler köprüden, karşıya yüzülerek de geçilebileceğini öğrenir. Belki cennete, belki ipin gerildiği karşı tarafa varılır dengenin sonucunda, kabul ediyorum. Ama düşmemek için verilmiş mücadelelerin acısı ve tedirginliğiyle...''
Sayfa 189 - Kinyas
Onun uyumak için fazla zamana ihtiyacı yok. Gözlerini kapatıp hiç var olmamış olduğunu hayal ederek kendinden geçiyor.
ama istemiyorum uyumaktan korkuyorum...