Yalnızlık yumuşak, ipeksi bir eldir ama güçlü parmaklarıyla yüreği kavrar ve kedere boğar. Kederin dostu olan yalnızlık aynı zamanda ruhun yücelmesinin de yardımcısıdır.
Bence Halil Cibran sözcüklerle sevişiyor! Kelimenin tam anlamıyla! Ne çok betimleme ne de tatsız ve yavan cümleler. Evren gibi ölçülü, ruh kadar akışkan, köşesiz. Okunduğu ruhun şeklini alıyor.
Tavsiye ediyorum.
İyi okumalar.
"Her genç adamın hayatında, yaşamının baharında aniden ortaya çıkıp, yalnızlığını mutlu anlara çeviren ve gecelerini müziğiyle dolduran bir 'Selma' vardır."
"Selma'yı önümde sanki ışıktan bir sütun gibi dururken gördüğüm zaman, ruhum aynı Adem'in cennetteki ruhu gibi komadaydı. Selma, kalbimi sırlar ve sorularla dolduran, hayatı anlamamı sağlayan gönlümün Havva'sıydı."
"Yalnızlığın yumuşak, ipekli elleri vardır, buna rağmen güçlü parmaklarıyla kalbi kavrar ve canını hüzünle ağrıtır. Yalnızlık, ruhani yücelmenin olduğu kadar hüznün de yandaşıdır."