Hiçlik özel bir şey değildir, herhangi bir şey de değildir, tam anlamıyla yokluk da değildir. Heidegger hiçlik üzerine kafa yorduğumuzda dehşete kapılacağımızı ve bu duygunun hiçliğin özünü kavramaya en yaklaştığımız an olacağını söyler. Bu dehşet anı ölümde karşılaşacağımız sonsuz hiçlik duygusuna benzer.