Uzaktan bakıyorum: bazıları hızlı hızlı okuyor kitapları, sonuna varmak için. Son sürat yaşıyorlar aşkı da. Yaşıyor ve tüketiyorlar. Sevgililerinden ayrılınca bir fast-food restoranından çıkmış gibi hissediyorlardır heralde; tok ama tatmin olmamış.
Bense yavaşlığımla meşhur olduğumdan, bu hız duygusundan korkuyorum. Çünkü hayat bize sunduğu aşktan başka hiçbir şeye değmiyor.