Acımak
Reşat Nuri GüntekinAcımak Gönderileri
Acımak kitaplarını, Acımak sözleri ve alıntılarını, Acımak yazarlarını, Acımak yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Uğranılan haksızlıklara ve hakaretlere koyun gibi tahammül etmemek insanlığın başlangıcıdır evlat...
Sayfa 72 - inkılapKitabı okudu
Aranılan tatlı hislerden
Tren karanlık bir ovadan geçiyordu. Akşamüstünden beri mütamadiyen esen rüzgârın çıkardığı seslerle nihayetsiz bir deniz hissi veren bir ova...
Sayfa 37 - İnkılap yayınevi, Türk klasikleri, Osmanlıcadan aktaran: Fatih KanterKitabı okudu
Empati
Acımak... Ben insan ruhlarındaki derinliğin ancak onunla ölçülebileceğine kaniyim. Evet, dibi görünmeyen kuyulara atılan taş nasıl çıkardığı sesle onların derinliğini gösterirse başkalarının elemi de bizim yüreklerimize düştüğü zaman çıkardığı sesle bize kendimizi, insanlığımızın derecesini öğretir...
Sayfa 14 - İnkılap yayınevi, Türk klasikleri, Osmanlıcadan aktaran: Fatih KanterKitabı okudu
Hızlı gitmenin sopadan kurtulmak için çare olmadığını, çünkü sahiplerinin büsbütün hırslarını arttırarak kendilerini atlara yarıştırmaya sevkedeceğini biliyorlar...
Sayfa 73Kitabı okudu
Uğranılan haksızlıklara ve hakaretlere koyun gibi tahammül etmemek insanlığın başlangıcıdır evlat...
Sayfa 72Kitabı okudu
Hurafe ve hayal ile mütemadiyen mücadele eder, talebesine ancak ilmin en müspet hakikatlerini öğretir.
Fakat çalışan ve irade sahibi bir insanın da az para ile ne büyük işler yapabileceğine bu mektepten güzel misal gösterilemez...
Sayfa 9Kitabı okudu
"Acımak... Ben insan ruhlarındaki derinliğin ancak onunla ölçülebileceğine kaniyim
"İlk başlarda çok sevdiğim yalnızlık, bana gittikçe ağır gelmeye başladı.''
Günümün birkaç saatini kitaplara verirdim. Okurken başka bir dünyaya girer, bütün dertlerimi unuturdum.
O, bu işe sana ait bir vazife nazarıyla bakmaya alışıp gitmişti. Vazifeni yapmadığını, kafa tuttuğunu gördü. Kızar ya. Ben de olsam kızarım ya.
Uğranılan haksızlıklara ve hakaretlere koyun gibi tahammül etmemek insanlığın başlangıcıdır.
Biçarenin beklediği günler geldi. Ne çare ki kendi onlara yetişemedi. Bin türlü cefa ve mihnet içinde sönüp gitti. Gözleri arkada kaldı.
Yaşlı bir insan gibiydi. Kalbi bütün sevgilere, ümitlere kapanmıştı.