Yorumlar ve İncelemeler
Bitmeyen Kavga
Bir insanı hayata bağlayan şeyleri elinden almaya kalkıyorsan, hayalini kurduğun o günün mutlaka geleceğinden emin olmak zorundasın.
Düşünmeden yazmam gerekir düşündüğümde boğazım düğümlenir sadece düşünür içinde çıkamadığım bir girdaba girerim. Niye hiç yaşamadık maddem yaşamayacaksak niye geliyoruz ki bu çöplüğe benim gibi 
Albert Camus ‘ ta düşünmüş ve bir gurup devrimci gencin hayata kalma savaşını anlatıyor bu kısa tiyatral oyunda.
Niye birileri hep bizden çalıyor onu geri alırken niye hep suçlu olan biz oluyoruz?… Birileri yaşasın diye birilerinin ölmesi mi gerek ? Sadece sorular var niye kimse bir cevap vermiyor? Salak insan gurupları toplanmış beş kişinin uydurduğu yaşam yorumunu benim de yaşamam gerektiğini söylüyor. Bana ne diyorum.!! Üstüme bütün kapıları kapatıyorlar..
Yıkımla geliyorum yıkarak ölerek çıkıyorum …
Okurken, ağladığım ender kitaplardan biri. Aynı hikayeler farklı oyuncular, insanlar topluluklar halinde yaşamaya başladığı günden beri savaşlar, kavgalar hiç bitmedi biri diğerinin hakını alırken bu hakları savunacak yürekli devrimci insanlarda hep olacaktır.
Dünya hiç huzurlu bir yer olmadı. Olmayacakta … huzurlu okumalar.
Devrime giden yoldan küçük bir kesit
"Bütün Rusya Tutsak. Ama hepimiz bir olup bizleri tutsak eden bu zindanın duvarlarını paramparça edeceğiz." Böyle der sosyalist devrimci grubun lideri Borya Annenkov.
1904'teki Rus-japon savaşında (bu savaşı muhteşem bir şekilde anlatan 
Kızıl Kahkaha eserini okuyun kesinlikle) yenilen Rusyada sefalet diz boyudur.
Tek yol devrim diyerek planlar yapan ve Çarın amcası olan Granddükü bir bombalı saldırı ile öldürme planları yapan devrimci grup suikast anı yaklaştıkça öldürme eylemini sorgulamaya başlar. Birilerini öldürmenin haklı yanları olabilir mi? Vicdan ve davaları arasında gidip gelen devrimciler bakalım neye karar verecektir.
Bu tiyatro metni önsözde Camus'un dediği gibi gerçek bir olaydan yola çıkılarak kaleme alınmış. Hatta suikastçı timi Kalyayev'in adını bile değiştirme gereği duymamış yazar.
Camus'un muhteşem kaleminden devrim tarihine dair okunulası bir eser. 124 sayfa ama o kadar akıcı ki bir oturuşta bitirebilirsiniz. Ben keyifle ve bazen de hüzünle okudum.
Kesinlikle tavsiye olunur.
