Yapmak için yanıp tutuştuğun, geceleri rüyalarına giren, her daim istediğin bir şey vardır. Bu şeyi gerçekten de yaptığında mutlu olacağını düşünürsün. Hep onun hayalini kurarsın. Gözlerini kapatırsın ve aklına uçsuz bucaksız bir deniz gelir. Ama gerçekten de yapmaya başladığında her şeyin hayaller kadar da süslü püslü, ahım şahım, öyle de hoş bir durum olmadığını anlamaya başlarsın. Ama aslında sevmek budur; sevmek hem arzulamak hem de arzuladığın şeye kavuştuğunda bir miktar acı çekmektir . Sakın ha acı çekiyorum diye ben bunu istemiyorum deyip başka hayatlara yönelme. Senin yolun bu. Senin buradan gitmen gerekiyor. Eninde sonunda dönüp dolaşıp yine oraya geleceksin ve geldiğinde eskisi sen olmayacaksın. Her günün onu arzulamakla geçecek ve ulaştığında nihayet sona ermiş olacaksın. Vazgeçme... Birileri için, daha refah bir hayat için, daha çok konfor için, huzur için veya sevdiğin birisi için ,söz verdiğin için, herhangi bir şey için içinden gelen isteğe karşı koyma. Yoksa ne kadar yolunda gitse de yine mutsuz olacaksın. Yine arzuladığın yere dönmek zorunda kalacaksın.
