(Spoiler)
Direkt lafa gireceğim, ben hiç bu kadar ağlamadım. Tek Ali ile Ramazan'a değil; Türkiye'ye, insanlara, ve yalnızlığa ağladım. Kitabı okurken ben ali idim. Yalnızdım, sürekli ağlamaklı ve iç çukurum da boğuşuyorum. Kitap beni bir defa daha gerçeklerle tanıştırdı. Ben, ali, ramazansız bir hiçim. Ramazanlar bizi ne kadar üzerse üzsünler onlara için atıyor kalbimiz. Onlardan başka hakikat göremiyoruz. Ölümün birden geleceğine inanmıyoruz çünkü biz ramazanlar ile baharı bekliyorduk.