Amsterdam
Başar BaşaranAmsterdam Gönderileri
Amsterdam kitaplarını, Amsterdam sözleri ve alıntılarını, Amsterdam yazarlarını, Amsterdam yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir yoldan tok geçmek başka, aç geçmek başka. O gün toktun anlamadın, şimdi açlıktan ölerek yürüyeceksin...
Sayfa 189Kitabı okudu
Kendinde bir nesne gibi, Vondel parkından el ayak çekildiği saatte kimse onu görmezken bir çiçek nasılsa ben de öyle olursam başkasının bakışından da kurtulmuş olurum. O zaman aynadaki eksik beni bağlamaz. Ben de artık gözlerden azad olmuş yaşarım, yaşlanırım, unutulur giderim.
Sayfa 156Kitabı okudu
Dört
Sinsi bir çiçek gibi büyüyor ormanınızda çaresizliğiniz. Elinizden düşmeyen kadehten anlıyorum. Kalbinizi çarptırmayan düşlerinizden. Haritaları kaldırıp attınız duvarlarınızdan. Radyoyu açmaz, tiyatroya gitmez, kendinizden başka kimseyi üzmez oldunuz. Gazete almayı, kitapların altını çizmeyi bıraktınız. Kavgada yumruk saydıkça kafanız karıştı. Üstünüzden bir uçak geçtiğinde nereye gittiğini düşünmezsiniz. Yaz geldi denizsiz, kış geçti karsız, baharda aşksız kaldınız. Şarkılarda eşlik bitmiş, bahçenizden geçen yok. Yanlış bir rüyayı geceler boyu bekleyecek hal kalmamış sizde. Fikrinizi savunmaya, birini korumaya, iman tahtanzdan yastık yapmaya uzaksınız. Düştünüz takılmadan, yoruldunuz koşmadan, kayboldunuz sormadan. Adresiniz var eviniz yok, diyeceğiniz var inancınız yok, arayanız var soranınz yok. İzler orada duruyor da sizde takip edecek adım yok. Sinsi bir çiçek büyüyor ormanınızda, cılız bir çiçekken kopardığınız için kendinizi. Tırnaklarınızda kalmış gençlik parçalarından anlıyorum. Batmayan dikenlerinizden, neşesiz renginizden, mezatın en arkasındaki yerinizden. Kimlere götürdünüz de kendinizi para etmedi. Vazoya  koydunuz yaşamadı. Arkanızı döndünüz güneşe, soldunuz. Kulaklarınızı tıkadınız müziğe, azaldınız. Ne toprak kaldı altınızda ne saksı. Geçmişten çıktınız da geleceğe varamadınız. Eskisini yıktınız da yenisini kuramadınız. Bitmemiş romanların müellifi, meyhanenin en gevezesi, kendi yalanlarının ilk inananı oldunuz. 
Sayfa 71Kitabı okuyor
Demek bütün mesele yaşadığını hissetmekti.
Hiç kimseye zannettiği insan olmadığı böyle pervasızca söylenmemeli. O zaman gidecek yeri kalmıyor...
Sayfa 137Kitabı okudu
... yazmak için fazla mazbutsun dedi. Evinden sarsılarak çıkıp sokaklarda yürüdüm. Dönmek zorunda olduğum bir hayatım vardı. Delik deşik edip kucağıma bıraktı. Hiç kimseye zannettiği insan olmadığı böyle pervasızca söylenmemeli. O zaman gidecek yeri kalmıyor.
Sayfa 137Kitabı okudu