Anadolunun Gizli Kültürü - Alevilik

Arap konuşuklarının (lehçe, şive) birbirlerine göre ayrı ayrı anlam taşıyan sözcüklerle dolması Kur'an'ın anlamını da Osman dönemine değin etkilemiştir. Haşimi olan Hz. Muhammed'in dili ile inen Kur'an, Osman döneminde toplanıp Kureyş konuşuğuna çevrilince kimi sorunları çözümleyemedi. Sözgelimi, her hafız belleğindeki sureyi ya da ayeti bir başka sahabeden alıyordu. Anlam da kaynağa göre değişiyordu. Osman'ın bir söylentiye göre her bölge için ayrı ayrı mushaf düzenletmesi durumu düzeltemedi. Bunun üzerine Hafsa'ya başvuruldu. Yukarıda andığımız kurul, surelerin sıralamasında birbiriyle çelişkiye düştü.

Sayfa 215 - Kaynak Yayınları

Tengrigens

Anlaşılan herkes Kuran'ı işine geldiği gibi şekillendirmiş

Yıllar geçti, halifeler değişti. Bütün sıkı uygulamalara karşın Kur'an okunmasındaki ve yorumlanmasındaki çekişmeler durmadı. Özellikle Medine'de uzak kentlerdeki bu çekişmeler iyice arti Durum, Halife Osman'a (644-656) ulaştırıldı. Halife Osman'ın, durumu kurtarmak için hemen bir kurul topladığını görüyoruz. Bu kez sayfalar, kitaba dönüştürülecekti. Hafsa'ya haber yollandı. Hafsa'nın önce vermek istemediği sayfalar da geldikten sonra Kur'an bir kurula (ki bunlar, Zeyd başkanlığında Kureyşlilerden Zübeyr oğlu Abdullah ve Haris oğlu Husame'den oluşuyordu) teslim edildi. Kendilerine yardımcılar verildi. İki büyük Arapça lehçesinden Kureyş lehçesi ana dayanak seçildi. Bunun üzerine Haşimiler toplantıyı terk ettiler. Kurul, Kur'an'ı derleyip kitap yaptı. Her yana buyruklar gönderilip önceki suhuf ve yazılar toplanıp yok edildi. Mushaf-ı Osman adı verilen Kur'an çoğaltılıp büyük kentlere gönderildi. Bu yok edilen eski belgelere Ömer'in kızı Hafsa'daki suhuflar da katılıp parçalandı, suya atıldı ve sonra da yaktırıldı.

Sayfa 215 - Kaynak Yayınları

Reklam

Tengrigens

Kuran'ın derlenmesi

Ömer, Ebubekir'e varıp Kur'an'ın derlenmesini önerdi. Ebubekir, önce bu öneriyi, "Peygamber buna gerek görmedi" diye olmazladı. Ancak Ömer'in yineleme ve direnmesi üzerine Sabit oğlu Zeyd İle bu görevi verdi. Zeyd de neden sonra bu görevi üstlendi. Bundan sonra halka, kimde Kur'an'dan bir parça varsa getirilmesi duyuruldu. Peygamber'in sağlığında derilere, tahtalara, taşlara, çanaklara vb. yazılan ne kadar ayet ve sure varsa sahibi olan aldı, geldi. Önce bir karışıklık oldu, bir kurul oluşturuldu. Bu kurul, her şeyi tek tek gözden geçirdi. Örneğin, tek ayetleri ayrıca iki tanık onaylamadıkça kabul etmedi. Kurulun başkanı Ömer idi. Bu gelen belgeleri yazma işi (suhuflama) Zeyd'e verildi. Kur'an böylece derlenip toparlandı. Saklanması için de Ömer'in kızı Hafsa'ya verildi.

Sayfa 215 - Kaynak Yayınları

Tengrigens

Yardakçıya yakışır açıklama

Muinuddin Pervane, Moğollara hizmetini "İslam için" gösteriyor, Mevlana da bunu onaylıyordu. Halifesi Arif Çelebi, Moğol ordusu yandaşıydı. Ayaklanan Karamanlılara seslenerek, "Tanrı, sizi istemiyor. Moğol ordusunun başarısını istiyor. Bu yüzden de devleti Selçuklulardan alıp Moğollara vermiştir. O, egemenliği dilediğine verir. Biz de buna uyacağız" diyordu.

Sayfa 48 - Kaynak Yayınları

Tengrigens

Kayseri'deki debbağlar çarşısının Ahileri toptan kılıçtan geçirilmişti. Bu Ahilerin içinde Ahi Evran'ın yakınları kuşkusuz bulunuyordu. Bu Moğol kırımına Ahilerin toptan uğradığı dönemlerde Mevlana, Moğolların gelişine alkış tutuyordu.

Sayfa 83 - Kaynak Yayınları

Tengrigens

Resmi tarihte kılıf hazır: "Cihad için tabiki" (!)

Rum Selçukluları, bu Türkmenlere güvenmedikleri için onları uçlar da barındırmayı uygun buldular. Onların yerine Acem, Frenk (Islav), Gürcü vb.lerden toplanan ordulara yaslandılar. Örneğin; 1230'da Celaleddin Harzemşah ile yapılan savaşı (bilmeyerek ve ansızın gelerek) kendilerine kazandıran Kayı boyunu hemen Sakarya havzasına, Harzemlileri (Germiyan) de Kütahya'ya gönderdiler. Bu uçlara gönderilen Türkler de geleneklerini koruma duygusunu özenle taşıyorlardı. Bunların başında Karamanoğulları gelmektedir.

Sayfa 45 - Kaynak Yayınları