Anima Mundi Gönderileri
Anima Mundi kitaplarını, Anima Mundi sözleri ve alıntılarını, Anima Mundi yazarlarını, Anima Mundi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yüzünüzün bir adı var, adında bir yazgısı. Yolun sonu herkes için aynı, düzen seyreliyor, düzensizliğe dönüşüyor. Kendi düzenleri ile yola çıkan enzimler, sonunda kendilerini kabul edecek hiç kimseyi bulamıyorlar.
Sayfa 16
“Şimdi anladın,” demişti bana son günlerinin birinde.
“Bu bir soru mu? diye sormuştum.
“Hayır, onaylama.”
“Neyi anladım?”
“En basit şeyi, sevginin ne olduğunu.”
“Peki, nedir?”
“Sevgi özendir.”
Ertesi sabah, onun istekleri doğrultusunda bedenini beyaz bir kumaşa sardım. Toprağa varana dek, epey kar, onu gömene dek de epey toprak kazmam gerekti. Çevresinde tüm ölü rahibe kardeşleri ve Andrea’nın huzursuz bedeni yatıyordu.
Bana okumam için bir kâğıt vermişti, bu Ermiş Francesco’nun basit duasıydı.
“Bağışlayan bağışlanır, ölen gerçek yaşama doğar” duasını okuduğumda gökyüzünden yeniden kar inmeye başladı.
Sayfa 279
Sana ayrıldığımız gün ne dediğimi anımsıyor musun? Senin yaşamın sanata adanmıştı, benimki eyleme. Kitaplardan bıkmıştım, her şeye kafa yormaktan usanmıştım. Yaşamı yöneten en güçlü yasanın ne olduğunu çoktan anlamıştım, karşı koymanın ya da kaçmamın yalnızca gülünç bir zaman yitimi olduğunu öğrenmiştim.
Sayfa 253
“Dünya kimdir?
Öfkeli bir el hareketiyle “Bütün çevremiz” der gibi bir el işareti yaptım havaya.
“Her zamanki kusurunuz, genelliyorsunuz” diye yanıtladı beni. “Dünya sizsiniz, benim. Dünya bizim vicdanlarımızın kat ettiği yoldur. Ben sizi yargılamıyorum ama siz beni yargılıyorsunuz. Benim yaşamımı bilmiyorsunuz ve beni gene de yargılıyorsunuz. Bana bir şey sorma gereksinmesini asla hissetmediniz, beni buraya neyin getirdiğini, benim geçmişimin ne olduğunu bilmiyorsunuz. Bu sizi ilgilendirmiyor. Benden tek istediğiniz, sizin huzursuzluklarınıza doğru yanıtlar vermem. Ben bunu yapmıyorum ya da sizin istediğiniz gibi yapmıyorum, bu yüzden siz bana bağırıyorsunuz, bu yüzden bu kadar öfkelisiniz. Bunun farkında mısınız?
Sayfa 251
Dünya acının ta kendisi, başka bir şey değil.
Sayfa 56
"Şimdi anladın" demişti bana son günlerinin birinde.
"Bu bir soru mu?" diye sormuştum.
"Hayır, bir onaylama."
"Neyi anladım?"
"En basit şeyi, sevginin ne olduğunu."
"Peki, nedir?"
"Sevgi özendir."
Sayfa 279Kitabı okudu
Çok daha sık olarak unutulan da zekayı duyguya yoldaş kılmaktır. Alçakgönüllülük, merhamet olmadan zeka, bir canavara, kaçılması neredeyse olanaksız olan bir kafese dönüşmeye tutsaktır.
Sayfa 268Kitabı okudu
Hepimiz yalnızca insan olduğumuz için yanılıyoruz çünkü ancak belli bir noktaya kadar ileriyi görebiliyoruz, nesnelerin ötesine geçemiyoruz, ufukların ardını göremiyoruz, her zaman göremediğimiz bir karanlık köşe vardır. Kaymak genellikle ilerlemekten daha kolaydır.
Sayfa 267Kitabı okudu
Hepimiz çözülen bir yün yumağına doğru koşuyorduk, bu ufukta gayet iyi görülebiliyordu ama yine de insanların büyük bir çoğunluğu bu son yokmuşcasına davranmayı sürdürüyorlardı, şimdi genç, sağlıklı ve güçlüydüler. Sonsuza denk böyle kalacaklarını sanıyorlardı.
Sayfa 266Kitabı okudu