Doğum yaptıktan sonra kıymetli bir arkadaşımın hediyesiydi bu kitap bana. O anki yeni dünya düzenimde, daha doğrusu düzensizliğimde doğru laf eden bir varlıktı bu kitap. Yavaş yavaş okudum. İlk bölümlerinde tamamen kendi halimizi okudum ve dedim ki evet normaliz. Yani onca şey arasında, üstelik de bir şeyleri sahiden biliyorken bu kitap yeniden hatırlatıcı oldu. Tam zamanında. Sonrası için de aynı şeyleri hissettim ve kaynak kitapların varlığının önemini bir kere daha fark ettiğim. Diğer fark şey ise bir çevirinin bu kadar güzel olmasıydı. Yani Tanıl Bora’ya hayret ederken buldum kendimi kaç kere. Nihayetinde ise tam 3 aylık bir anneyken bitirdim kitabı. Dönüp tekrar bakacaklarım rafına koydum pek çok altı çizilmiş satırla.