Antakya'da 3 kadın ; Düriye, Suzan, Nesibe. Her birinin hikayesi ayrı zorluklar, acılar, şiddet ve hayatla mücadele ile dolu. Her birini okurken hissettiğim derin duygular ve kadınların birçok şeyi sessiz kalarak içindeki yaşadığı duyguları anlamama sebep oldu.
Kitapta geçen 3 kadının hikayesini okurken bazı yerlerinde çok kızdım bazı yerlerinde neden daha kolay yollar varken farklı Yolları seçtiklerini düşündüm, bazı yerlerinde hak verdim. Onların yaşadığı sevme, sevilme, beğenilme, takdir görme, onaylanma gibi duyguları sadece bu üç kadın değil bütün insanların yaşadığı ve istediği bir durum. Bu hisler yüzünden acı çekmeye, istemediği şeylere yapmaya devam eden birçok insan var. Farkında ya da farkında olmadan. Bundan dolayı bu kitap her ne kadar bazı yerlerin de sinirlensem de ders çıkarılabilecek nitelikte. Lütfen çocuklarımızı daha duyarlı ve yaşamdaki birçok şeye hazırlıklı yetiştirelim.
