°Ve öyle bir noktaya geliyorum ki bazen, birçok şeyin adını koyamaz oluyorum. Dostum, düşmanım, aşkım, öfkem ve neşem sanki hepsi karıştı birbirine. Net olan bir şey var ki kalbim yumuşadıkça insanlar daha da acımasızlaşıyor; bu yüzden artık kabuğum daha sert, attığım adımlar yavaş, hayallerim sınırlı ve kalbimin anahtarı sadece samimiyet.
Gerisinde bir canım kaldı, o da Allah'a emanet...°
Sayfa 2