Ölüm ve uyku ikiz kardeş derler; gece ile gündüz gibi, güneş ve ay gibi. Bunaldığım, içinden çıkamadığım, boğulduğum anlarda uyku tek sığınak yerim. Uyuyorum. Uykularım kabuslarla bölünse de vazgeçmiyorum bundan.
Çünkü uyurken düşünmek gibi bir olanağım yok! Ölü gibi... Ben de ölü gibi uyuyorum, kaçıyorum.