'Yaşımız büyüdükçe ölümü kafamızdan çıkarmayı öğreniriz; dikkatimizi başka şeylere veririz; ölümü olumlu bir şeye dönüştürürüz(öbür tarafa göçmek,yuvaya dönmek,Tanrı'ya kavuşmak,nihayet huzuru bulmak);yüreklendirici mitlerle onu yadsırız; kalıcı yapıtlarla,tohumumuzu çocuklarımız aracılığıyla geleceğe göndererek ya da tinsel süreklilik vaat eden bir din sistemini benimseyerek ölümsüzlüğü yakalamaya çalışırız.'