"En kötüsü, artık insanın kendini öfkeye kaptırmadığı ya da acıma duygusuyla içinin parçalanmadığı andır. Sakin olduğu ve her şeyi açıkça gördüğü andır. Çünkü o an, artık yapacak hiçbir şey olmadığını görür insan,”
Birbirimize yaptığımız kötülüğü en uç noktada hissedecek kadar seviyoruz birbirimizi ve bunu kaldıramıyoruz, anlıyor musunuz? O zaman da her birimiz suçu diğerinin üzerine atmak istiyor, atmak zorunda.
Sayfa 173 - Can Sanat Yayınları, Ocak 2011, SybilKitabı okudu