Sözler ve Alıntılar
"Tanrı iyidir" dediğimizde, dediğimizin bir kısmı hiç şüphesiz Tanrı'nın en azından insan ırkının ahlaken iyi bir üyesi ile arasında bir analoji olduğu anlamına gelir. Yani Tanrı'nın bir insanda iyi olarak nitelendirilebileceği bazı özellikleri vardır. Mesela iyi ebeveynler (ahlaken iyi anlamıyla, başarılı ebeveyn anlamıyla değil) çocuklarına bakar, Tanrı da kendi yarattıklarına. Fakat bu Tanrı'nın iyiliğini ayrıntısıyla ele alamaz, çünkü bizimle ilahi bir varlık arasında kurabileceğimiz pek bir analoji yoktur. Tanrı'nın iyi olduğu iddiasıyla ima edilen bir başka şey Tanrı'nın insanlardan farklı olarak ahlaki değerin bir kaynağı olmasıdır. Yani Tanrı'nın iyiliği kısmen onun etiğin temeli olmasında yatar.
Sayfa 136 - Ayrıntı Yayınları - Çeviren: Kıvanç Tanrıyar - III. Basım, 2021Kitabı okudu
Evrenin varoluşunu açıklamak için herhangi yasalardan faydalanamayız. Sonuç olarak evrenin varoluşu yasaların bir arka planının karşısında vuku bulamaz. Fakat nedensel açıklama bu tip bir arka plan gerektirdiğinden, evrenin nedensel bir açıklaması olamaz.
Sayfa 80 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Bir dinin, teist olsun ya da olmasın iki öğeden oluştuğunu öne sürüyorum. Birincisi pratik öğedir, bu bir yaşam biçimidir, sadece söz konusu dine özgü ritüel davranışı içerlemekle kalmaz, kişi için en iyisi neyse, kendi kendini gerçekleştirmeyi nasıl başaracaksa ona dair bir görüştür. Bu pratik öğe bir ikinci öğeye dayanır, bu da bir dünya tasavvurudur. Şu halde, dinin metafizik anlayışına göre, bu tasavvur metafizik bir bakış açısıdır, sıradan, gündelik deneyim tarafından doğrudan gün yüzüne çıkarılmayan gerçeklik hakkında bir teoridir.
Sayfa 23 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
"Kadim ahit paramparçadır, insan ancak şans eseri içine doğduğu evrenin gaddar uçsuz bucaksızlığında yalnız olduğunu en nihayetinde bilir. Ne kaderi ne görevi kaydedilmiştir. Göklerin krallığı ya da yerin dibindeki karanlık: Seçim ona kalmıştır."
-Jacques Monod
Sayfa 17 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
İnsanın saldırgan bir varlık olduğu pek de su götürmez. Bazı kemirgenler hariç, hiçbir omurgalı kendi türünün üyelerini yok etme alışkanlığına sahip değildir. Başka hiçbir hayvan kendi türünden bir başka varlığa zulmetmekten şüphe götürmezce haz almaz. İnsan zulmünün en tiksinç örneklerini genelde vahşice ve yabani diye tasvir ederken, bu tip davranışa atfettiğimiz sıfatları kendimi kadar gelişmemiş hayvanların karakteristiği olarak ele alırız.
Sayfa 154 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu