Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk
İskender PalaBabil'de Ölüm İstanbul'da Aşk Gönderileri
Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk kitaplarını, Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk sözleri ve alıntılarını, Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk yazarlarını, Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İskender Pala
Dünya insanın gölgesi gibidir; ona sırtını dönersen peşinden gelir de, peşine düşersen hep önünden kaçar.
Peki, dünyaya ağlamaya mı gelmiştik, gülmeye mi?..
Dost pervasız, felek acımasız, zamanın da dur durağı yok...
Dert çok, dert ortağı yok, düşman kuvvetli, talih düşkün...
Fuzuli
Sayfa 175Kitabı okudu
İnsanların yüreklerinde titreyişler yoksa başkalarına karşı nasıl merhametli olabilirlerdi ki?!..
Sayfa 422Kitabı okudu
"Hikmet dediğin nedir ki zaten şevketlûm bir derin acıdan başka. "
Sayfa 310
Aşk mıdır ki boynuma takıp bela zincirini, gezdirip mecnûnleytn âleme rüsva eyleyen...
Birileri iyi şeylerle hayata anlam katarken, diğerleri hayatın kötülüklerine tapıyordu.
Sayfa 87Kitabı okudu
Görünüşte hemen hepsi mutlu idiler ama derinlerde bir yerlerde daima hüzünlere batmışlardı, "insanlar hep böyle mi?
Yanan ile yakılanın da, yandıran ile yakanın da hep bir olduğunu o gün fark ettim. Herkes kendi kaderini yalnız başına yaşıyordu ve ömür bir yanıştan ibaretti. Aşklarını bir gömlek daha yükseltebilmek için kalplerini kor alevlerde yakacaklardı.
Sayfa 406Kitabı okudu
"Sevgili Leylâ!" dedim içimden "Yalnızca senin aşkınla yaşayacağım yeni bir hayat başlayacak az sonra! Aç kucağını bana ve derin bir barbarlık içine gömülmekte olan dünyada beni teselli et!"
Sayfa 405Kitabı okudu
Bir şu’lesi var ki şem’-i cânın
Fânûsuna sığmaz âsumânın
| Şeyh Gâlib
Can mumunun öyle bir alevi var ki gökkubbe denen fanusa sığmaz!..
Cihânın ni'metinden kendi âb u dânemiz yeğdir
Elin kâşânesinden kûşe-i vîrânemiz yeğdir|Bâkî
Dünya dolusu maldan, kendimize ait bir tas su ile bir lokma ekmeğimiz yeğdir. Başkasına ait saraylardansa köşesinde oturduğumuz viranemiz hoştur bize.
Sayfa 121Kitabı okudu
İnsanın bir niyet ve düşünce ile anlam kazandığını düşündüm. Demekki insanlar niyeylerine göre iyi veya kötü, çirkin veya güzel olabiliyorlar, eşyaya bakış açıları da buna göre oluşuyordu. Ruhlarını şeytana satanlar ile Rahmana adayanlar da bu ince çizgi ile birbirinden ayrılıyordu.Birileri zamanı çoğaltıyor diğerleri harcayıp tüketiyordu çünkü. Birileri iyi şeylerle hayata anlam katarken diğerleri hayatın kötülüklerine tapıyordu.
Sayfa 101Kitabı okudu
“Ben bunca zamandır Leylâ'mı arayıp dururken acaba hep Mevla'yı mı aramaktaydım?”
Sayfa 398Kitabı okudu