1924 yılında nasıl yazılır böyle bir roman? diye diye okudum. Önceleri sevimli başlayan iki delinin hikayesi romanın ilerleyen sayfalarında giderek şaşırtıcı bir biçimde ilerleyerek bir ıstıraba dönüşüyor ve trajik bir sonla noktalanıyor. Toplumun çok açık bir şekilde eleştirisini yapan Şadan ve Kalender Nuri karakterleri etrafında şekillenen olaylar zinciri ile konu bütünlüğü sağlanmaya çalışılıyor. Okurken kim yerlerinde çok eğlendim kimi yerlerinde çok çok düşündüğüm bölümler oldu. Hani güzel bir yemek yendiği vakit midenin onu sindirmesi için nasıl bir zamana ihtiyacı varsa, bu kitabı da okuduktan sonra beynimizin de aynı şekilde bir zamana ve onu sindirmeye ihtiyacı olduğu görüşündeyim. Bu yüzden eseri üstünkörü okunmak yerine üzerinde düşüne düşüne okunması gerektiğini söyleyebilirim. Ana iki karakter büyük bir ustalık incelik ve titizlikle işlenmiş. "Delilik mi üstün zeka mı?" Aradaki ince çizgiyi koruyarak bunu okurlara aktarabilmek büyük bir maharet ister bazı eleştirmenlere göre tekniği biraz zayıf bulunmuş olsa da beni kitabın içine çeken karakterler ve kurgusu olmuştur, keyifli okumalar kitapla kalın.!!
