Doğduğumuz andan itibaren kendimizi sevmekle başladı hikâyemiz… Çocuk olduk, etraftaki her şeyi sevmekle devam etti… İnsanları, insan olmayanları, çiçekleri, böcekleri (en çok uğur böceğini) cansız olan oyuncakları da… Biraz büyüdük; ilk kendimizden vazgeçtik. Sonra çevredekilerle başladı savaşımız… Kendimizi tanımaktan korktuk. Kendimizi tanısak bilirdik ki, sorumluluk alacak, iyileri kendimiz üstlenirken; kötülerden sorumlu tutacağımız kimseyi bulamayacaktık… Kaçtık, kaçabildiğimiz kadar… En büyük savaş "BEN" ileydi, kırgınlık, öfke de… İşte bu sebepten istedim ki; kapaktaki ayıraç "AYNALI BAYKUŞ" sizin yol haritanız olsun… Kitabı elinize aldığınızda, öncelikle aynada kendinize bakın; ister madde olan güzelliğe, ister iç güzelliğinize... Gördüğünüz suretle barışın istedim. Baykuş da rehberlik etsin size; görmediklerinize, duymadıklarınıza… Bilgeliği geçsin fikirlerinize, ruhunuza… Birbirimizi "ve" ile değil, "ile" ile seveceğimiz AŞK'lar yaşamak nasip olsun... VE'de bireysellik varken, İLE'de birbiri içinde kaybolmak vardır… (Tanıtım Bülteninden)

Yazar: