Beyaz Kale
Orhan PamukBeyaz Kale Gönderileri
Beyaz Kale kitaplarını, Beyaz Kale sözleri ve alıntılarını, Beyaz Kale yazarlarını, Beyaz Kale yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Beyaz Kale
“İnsan bazan bir çocuğun, bir gencin davranışlarında kendi çocukluğu ve gençliğini görür de sevgi ve merakla onu izler.”
Sayfa 81 - YkyKitabı okudu
Hayatın bir bekleyiş değil de tat alınabilecek bir şey olabileceğini bu 4 yılda öğrendim.
Sayfa 91Kitabı okudu
Bir zamanlar, ben olan kişi, beni bırakıp gitmişti de bir köşede pinekleyen ben, sanki kaybettiğim heyecanı yeniden bulmak için ona özeniyordum.
Sayfa 84Kitabı okudu
İnsan bazen bir çocuğun, bir gencin davranışlarında kendi çocukluğu ve gençliğini görür de sevgi ve merakla onu izler.
Sayfa 81Kitabı okudu
Kendi kendisiyle dopdolu olan Hoca'nın bu mutluluğunu gıptayla izlerken yakalardım kendimi.
Sayfa 81Kitabı okudu
Rüzgarlı serin bir yaz günüydü; ölenlerin ve ölülerin arasında gezinirken yıllardır hayatı bu kadar sevemediğimi düşündüm.
Sayfa 71Kitabı okudu
Floransa'dan büyük paralar vererek aldığım bir cildin sayfalarını çevirirken gözlerim nemlendi; dışarıdan gelen bağırışları, telaşlı ayak seslerini, gürültüleri duyuyordum. Az sonra elimdeki kitaptan uzaklaştırılacağı aklımdaydı ama bunu değil kitabın sayfalarında yazılanları düşünmek istiyordum sanki kitaptaki düşünceler cümleler denklemler arasında kaybetmek istemediğim bütün geçmişim vardı. Gözüme rastgele takılı veren satırları dua eder gibi mırıldanarak okurken bütün kitabı aklıma kazımak istiyordum ki onlar gelince onları ve bana çektirdiklerini değil severek ezberlenmiş bir kitabın sevgili kelimelerini hatırlar gibi geçmişimin renklerini hatırlayayım.
Sayfa 12Kitabı okudu
Önceden belirlenmiş bir hayat olmadığını, bütün hikayelerin aslında birer rastlantılar zinciri olduğunu birçokları bilir ama gene de, bu gerçeği bilenler bile hayatlarının bir döneminde geri dönüp ona baktıklarında rastlantı olarak yaşadıkları şeylerin birer zorunluluk olduğuna karar verirler. Benim de öyle bir dönemim oldu: Şmdi sisin içinde hayalet gibi beliren Türk gemilerinin renklerinin düşleyip eski bir masanın üzerinde kitabımı yazmaya çalışırken öyle bir dönemin bir hikayeye başlayıp onu bitirmek için en uygun zaman olduğunu düşünüyorum.
Sayfa 10Kitabı okudu
Orhan Pamuk’tan okuduğum ilk kitap ve açıkçası kapağı ve arka kapak yazısından yola çıkarak ‘aa alayım bi Orhan Pamuk okumaya başlayayım’ okumaya başladım.
Kitap aslında, yazarın bu kitaptan önceki eseri olan Sessiz Ev’in bir karakteri olan Faruk’un bu defteri bir sandıkta bulup yayımlamak istemesiyle başlıyor. Giriş kısmında da bundan bahsediyor Faruk. Tabii ben bu kişinin kurgusal bir karakter olduğunu bilmediğim için internete arattım ve karşıma bu bilgi çıktı. Ve sanırım ilk de bir kitapta böyle bir kurguyla karşılaşıyorum, aşırı hoşuma gitti bu detay.
İlk sayfasından itibaren beni içine çeken ve okuması oldukça akıcı olan Venedikli bir bilim insanın yazdığı günlüklerden oluşan bir kitap. Böyle tarihsel olayların -doğru ya da yanlış biçimde- kurgulanmasını seviyorum ve okunması da çok keyifli hale geliyor benim için.
Son 30 sayfasında (yazarın son sözünü de dahil ederek) böyle bir şey beklemiyordum açıkçası. Sonunu kendimce tahmin edebildiğimi düşünmüştüm ancak yanılmışım, kitapta yazarın son sözünde de bahsettiği “ikililik” durumu var ve oldukça güzel işlemiş. Kendisi de bu kitabı yazmak için yaptığı çeşitli okumalar ve bunlardan aldıkları ve kendi kişisel deneyimlerini birleştirmiş sonucunda bu tarihi kurgu novellayı yazmış.
Karakterlerin o bunalımlarını, sorularını, acabalarını, endişe ve öfkelerini fazlaca benimsedim. Su gibi akıp gitti kitap.
Beni oldukça şaşırttı ve soru işaretleriyle bıraktı ama bu durum oldukça hoşuma gitti.
Keyifli bir okumaydı, yazarı okumaya devam edeceğim.
Okumak ne şahane şey! 
Beyaz Kale
İnsanın kim olduğunun ne önemi var, önemli olan yaptıklarımız ve yapacaklarımızdır.
İnsanın kim olduğunun ne önemi var, önemli olan yaptıklarımız ve yapacaklarımızdır.
Sayfa 116Kitabı okudu
Günlük hayat içinde, bir an, ikimiz de, bir küçük ayrıntıya takılıverirdik: sabah birlikte gördüğümüz ıslak bir köpek, iki ağaç arasına asılmış çamaşır dizisinin renk ve biçimlerindeki gizli geometri, hayatın simetrisini ortaya çıkarıveren bir dil sürçmesi! Şimdi en çok bunları özlüyorum işte!
O’nu bir daha unutamayacağımı, bunu da beni hayatımın sonuna kadar mutsuz edeceğini de o zaman açık seçik anladım; hiçbir zaman tek başıma yaşayamayacağımı biliyordum artık.
Belki de, insanların kendilerini okudukları kitaplarla değil, işittikleri sözler ve başkalarına duydukları hayranlıklarla değiştirdiği bir ülke de yaşıyoruz.
Sayfa 129Kitabı okudu
Bir düzenin yıkılacağı tahminini yürütmek o düzeni devirmek için fena bir yol sayılmaz.
Sayfa 129Kitabı okudu